پایگاه خبری تحلیلی بانک مردم _ ابراهیم حاتمی: علیرضا بیانیان یکی از معدود مدیران بیمه ای است که هم در حوزه مدیریت بیمه و هم در حوزه علوم بیمه دارای جایگاه ویژه ای است. وی هم اکنون مدیرعامل بیمه آرمان یکی از شرکتهای بیمه خصوصی کشور است. وی اعتقاد دارد که جدایی بیمه ها و تفکیک کردن بیمه زندگی و دادن مجوز متفاوت اشتباه است و بیمه گذار باید از بیمه مورد نظر خود هر بیمه نامه ای که انتظار دارد دریافت کند. در زیر گفتگوی تفصیلیخبرنگار بانک مردم با علیرضا بیانیان مدیرعامل بیمه آرمان را می خوانید:جنابعالی آیا موافق جدایی بیمه زندگی از سایر بیمه ها هستید یا خیر؟این که می گویند بیمه زندگی از سایر رشته ها جدا بشود موافق آن نیستم چرا که به هر حال بیمه یک پکیج هست این پکیج شامل تمام رشته ها است. یعنی متقاضی بیمه باید بتواند محصولی را که لازم دارد بتواند از آنجا تهیه کند. یعنی شما در نظر بگیرید در سوپرمارکت که می روید وقتی تمام اقلام باشد شما تمامی نیازهایتان را می توانید از آنجا تامین کنید و چون با هم می شود تهیه بشود این روش هم در وقت صرفه جویی است هم آن فروشنده می تواند امکانات بهتری را برای شما مهیا کند. بیمه هم به هر صورت همین است وقتی متقاضی یعنی بیمه گذار مراجعه می کند وقتی تمامی نیازهای او را ما بتوانیم مرتفع کنیم هم در وقت صرفه جویی شده است هم می توانیم امتیازات بهتری به او بدهیم چون پکیجی است می توانیم در بعضی از رشته ها که ضریب خسارت بالایی دارد ما آن رقم را کاهش بدهیم و بتوانیم از سایر رشته ها آن میزان کسری را تامین کنیم ولی در نظر بگیرید برای یک کالای خاص مثل بیمه های ثالث یا بیمه های درمان مراجعه کنید مسلماً چون بیمه، بیمه خاصی است ما آن نرخ تعدیل شده یا آن نرخ کاهش یافته را نمی توانیم به او بدهیم و عمدتاً الان شرکت های بیمه وقتی هم در رشته های بیمه زندگی کار می کنند و هم در رشته های بیمه های غیر زندگی مسلماً، امکانات بهتری را می توانند مهیا بکنند، به این نتیجه من به هیچ وجه موافق جدایی نیستم ولی چقدر خوب است که شرکت های بیمه بتوانند وقتی در این دو بخش کار می کنند.این دو بخش را در حساب های خود تفکیک کنند یعنی چیزی که الان بیمه مرکزی مد نظرش است یعنی ما حساب های سود و زیان بیمه های غیر زندگی را از غیر زندگی در حساب هایمان جدا بکنیم چون یک تعهداتی در بیمه های زندگی مخصوصاً در بیمه های عمر و سرمایه گذاری ما داریم، اولاً این تعهدات، تعهدات آتی است یعنی این که یک فردی می آید یا یک مجموعه ای می آید با شرکت بیمه قرارداد می بندند بعد از یک مدت خاصی یک سرمایه ای را که این سرمایه میتواند تامین کننده نیازهایشان باشد در آن موقع بتوانند دریافت کنند معمولاً این با یک سود مشارکت هم همراه است و در کنار آن ما یک بازده بهره خاصی هم که بهره ی تعیین شده و تامین شده است باید بازپرداخت کنیم در نتیجه، حساب ها که به تفکیک باشد ما عملکردمان هم بهتر است هم راحت تر می توانیم آن چیزی که ارزش واقعی به بیمه گذارمان اعطا کنیم.شما به عنوان مدیرعامل بیمه آرمان آیا با کاهش سود بیمه زندگی موافق هستید آیا با کاهش نرخ سود تعداد متقضایان بیمه زندگی کم نمی شودهمه چیز این مملکت به هم متصل است و ما نمی توانیم بیمه را جدا از بانک در نظر بگیریم. وقتی بانک سیاستش این است وقتی اقتصاد مملکت سیاستش این است که برای کاهش تورم نرخ بهره ها را کاهش بدهند می توانیم جدا از این سیستم حرکت کنیم. البته تعهداتی که داریم، بیمه نامه هایی که از قبل صادر شده با آن سود تضمین شده شرکت های بیمه متعهد به پرداختشان در زمان انتهای آن قرارداد هستند ولی با توجه به این که الان سپرده های بانکی می گویند ۱۵ درصد البته ۱۸ درصد پرداخت می شود. نمی توانیم جدا از این حرکت بکنیم. اگر قرار بود که شرکت های بیمه فقط نرخ بهره آن ها کاهش پیدا کند بدون این که ما نگرشی به بانک هایمان داشته باشیم مسلماً تأثیر به سزایی دارد، ولی در شرایط حاضر من الان بررسی هم که کردم خوشبختانه علاوه بر این که کاهش نداشتیم روی درخواست بیمه های عمر و سرمایه گذاری، افزایش هم بوده برای این که مردم به این باور رسیدند، ضمن این که شما با این بیمه ای که می خرید هم تامین کننده آینده تان هستید هم اگر اتفاق ناگواری بیفتد از یک سرمایه خوبی برای بازماندگان می شود استفاده کرد، ثالثاً شما در نظر بگیرید برای این که سپرده داشته باشید باید یک مبلغ کلانی را بگذارید در بانک تا بتوانید بهره ۱۵ یا ۱۸ را بگیرید ولی بیمه نامه های عمر و سرمایه گذاری شما با یک حق بیمه قلیلی با توجه به توانمندی خودتان نسبت به پرداخت حق بیمه می آیید درخواستی را از شرکت بیمه می کنید و در طول یک زمان ۱۰ یا ۱۵ ساله این حق بیمه را یکجا نمی دهید تقسیط شده می دهید ولی بهره آن همان بهره تضمین شده است و در انتها هم آن سرمایه ای که جمع شده با توجه به آن رقم دخیره ریاضی که جدایی ناپذیر است از هزینه های حق بیمه پرداخت می شود، چون حق بیمه ای که شرکت های بیمه می گیرند دو بخش است، یکی هزینه های بیمه گریشان مثل کارمزد و هزینه های غیره یکی هم ذخیره ریاضی است یعنی بخش عمده ای از این حق بیمه تحت عنوان ذخیره ریاضی شرکت های بیمه به هیچ عنوان به این ها دست نمی زنند به عنوان ذخیره حفظ می شود و روی آن مبالغ سرمایه گذاری می کنند برای بازپرداخت تعهدات آتی شان.چرا ضریب نفوذ بیمه در کشور کم هست؟ما در صنعتمان بخش عمده آن بیمه های اجباری است یعنی بیمه های اتومبیل که آن بخش ثالث و غیره هست و بیمه های گروهی در بخش درمان، شما اگر بیمه های اجباری را از بخش صنعت بیرون بکشید رقم بسیار کاهش پیدا می کند، یعنی حتی این رقمی که ما میگوییم رقم ضریب نفوذ شرکت های بیمه هست یا صنعت بیمه هست بخش عمده آن مال بیمه های اجباری است، اعتقاد من با توجه به این که ۴۰ و چهار پنج سال است که در این صنعت هستم این است که مردم هنوز به آن خود باوری برای صنعت بیمه و بیمه داشتن نرسیده اند این به هر حال کم کاری خود ما بوده است در شرکت های بیمه، کم کاری گردانندگان سیستم دولتی صنعت بیمه بوده که هنوز نتوانسته اند این را در فرهنگ مردم جا بیاندازند، شما سبدی را که انتخاب می کنید بابت هزینه های خودت، این اجاره هست، این خرج بچه هایم است و ... و... و... بخشی از آن را هم باید برای بیمه بگذارید، یعنی این جبر باید به صورت اعتقادی در مردم ایجاد بشود. باید به عنوان یک باور حساب بشود.بله، آفرین باور بشود که در این رقم هایی که شما در نظر می گیرید بخشی از آن را هم باید حق بیمه هایی باشد برای ادامه حیاتتان و برای زندگی آینده خودتان و بچه هایتان.چه راهکارهایی را برای افزایش ضریب نفوذ بیمه پیشنهاد می کنید؟اعتقاد من این است که این یک مساله فرهنگی است؛ یعنی این باید فرهنگ سازی بشود حتی از دوران کودکستان و دوران مدارس باید به بچه های آینده ساز ایرانیمان این را ما یادآور بشویم که بیمه یک نیاز است، باید به این باور برسند، تا وقتی هم به این باور نرسند، ببینید ما الان مساله بیمه های شخص ثالث را اجباری کرده ایم، هنوز هم وقتی بررسی کنید یک رقم به احتمال ۱۵ تا ۱۸ درصد هنوز از ناوگان زمینی ما فاقد پوشش بیمه ای هستند علی رغم این که اجباری است، این باید، در ممالک دیگر مردم به این فرهنگ رسیده اند که من تا بیمه نداشته باشم پشت هیچ ماشینی نمی نشینم، من تا بیمه نداشته باشم این خانه را که الان خریده ام یا اجاره کرده ام در آن ساکن نمی شوم، چرا؟ چون که ممکن است خطراکی که علاوه برای خودم دارد برای اطرافیانم، همسایگانم و غیره داشته باشد و این باور وقتی جمع بندی بشود به آنجایی می رسد که فرزندان من نیاز دارند به این که من این بیمه نامه را داشته باشم و این، بیمه نامه هم برای تامین آن ها است و هم برای تامین آینده شان هستجناب مهندس آیا با تصویب بیمه حوادث می توان به رونق بیمه ها امیدوار شد؟هر چیزی که جبر باشد یک سری مقاومتی در پی خواهد داشت علی رغم این که آن جبر ممکن است به نفع آن شخص باشد باز هم اتوماتیک ما ایرانی ها عادت داریم هر چیز که به صورت جبر به ما می گویند سریع اول سد سازی می کنیم و می خواهیم جلوی آن بایستیم ولی در کنار آن اگر با برنامه بیاید بسیار مردم، نازنینی هستیم ما می توانیم باور، به نظر من این مساله فرهنگی است، یعنی باید این مساله طوری برای مردم جا بیفتد که این نیازتان است، در نتیجه چه بیمه حوادث چه بیمه عمر و سرمایه گذاری، حتی بیمه بدنه،نرخ شکنی غیر اصولی در صنعت بیمه کشور باعث کاهش توان آن بیمه ها در انجام تعهدات به مشتریان خوشان شده است، چه نظری در این خصوص دارید؟قبل از این که این سیستم آزاد شدن نرخ در بعضی از رشته ها باشد بیمه مرکزی به عنوان نهاد ناظر، نرخ ها را کنترل می کرد، چون بیمه مرکزی به عنوان یکی از شرکای شرکت های بیمه هم هست یعنی تا قبل از چند سال اخیر این مصوبه اخیر ۲۵ درصد در بیمه های غیر زندگی یا اشیاء و ۵۰ درصد در بیمه های زندگی سرمایه گذاری بود چون الان این تقلیل یافته به ۱۵ درصد و ۲۵ درصد رسیده و بخشی از این هم نرخ ها آزاد شده ولی متاسفانه به علت این که هنوز برای خود مجریان صنعت بیمه هم برای آن بخش های اجراییش هنوز جا نیوفتاده که این نرخ یک نرخ فنی است که به شما ارائه می شود این نرخ بر اساس میزان خطری است که در آن رشته بوده است تعیین شده یعنی در واقع این یک کار اکشووری است یک کار ارزیابی شده ریاضی است که به این نرخ رسیده اند، اینگونه نیست که ما بگوییم که فلانی چقدر نرخ داده است ما الان بیاییم A درصد کم کنیم این خب مسلم است که در آن رشته زیان می بینیم و این زیان به کل صنعت بیمه بر می گردد البته خوشبختانه الان آقای دکتر همتی با سیاستی که دارد و این سیاست اصلاً جبر نیست، زور نیست. دارند این مورد را در صنعت جا می اندازند که رعایت نرخ نه تنها به نفع شرکت های بیمه است بلکه به نفع خود بیمه گذاراران است، الان شما اشاره کردید وقتی ما نرخ را بیاوریم پایین توان مالیمان پایین می آید خب مسلماً بازپرداخت تعهداتمان با مشکل مواجه می شود، خب چه بهتراز این، وقتی با مشکل مواجه می شود شخص باید مراجعه بکند به مراجع قضایی وقت بگذارد زمان بگذارد، هزینه بگذارد و ... و... و... و .... این ها همه اش به نفع جامعه و صنعت نیست بلکه ضرر می کنند هر دو طرف.پس بهترین راه این است که نرخ عادلانه گرفته بشود مسلماً خسارت هم درست انجام می شود. سهام داران فقط صاحبان شرکت بیمه نیستند، به نظر من بخشی از صاحبان واقعی بیمه گذاران اند، بیمه گذاران هستندکه با پرداخت حق بیمه چرخه شرکت را به چرخش وا می دارند و وقتی صاحب شرکت هم هستند به نظر من باید بتوانند حقشان را بگیرند. ما تعهد می کنیم در صورتی که اتفاقی در این بازه زمانی یا در اثر این اتفاقات افتاد ما از شما حمایت می کنیم، نه این که وقتی یک چنین اتفاقی افتاد، ما بیاییم به دنبال اما و اگر ها بگردیم.اگر همه چیز عادلانه مطرح بشود هیچ کدام از دو طرف زیان نمی برند، پس بابراین با گرفتن حق بیمه واقعی که از آن نرخ واقعی است، خسارت هم، هم به موقع پرداخت می شود هم این که اشکالی رخ نمی دهد، من یک اتفاقی که در این چند سال گذشته می دیدم این بود که اکثر کارخانه جاتی که می آمدند بیمه آتش سوزی یا بیمه های اموالشان را می گرفتند رقمی را که اعلام می کردند به شرکت های بیمه، قیمت تمام شده یا ارزش دفتری آن اموال و وسایلشان بود، ارزش دفتری یعنی رقم استهلاک کم شده و رقم ناچیزی است، در صورتی که اگر این کارخانه از بین برود و بخواهید همین را عیناً به همان شرایط درست کنید باید چندین برابر را باید بدهید. وقتی خسارت رخ می داد می فهمیدند که دچار چه مشکلی شدند، با وجود شرکت های حسابرسی که تامین کننده ارقام و اعداد آن سود و زیان شرکت ها هستند یکی از بند ها من دائم می دیدم که حسابرس اعلام می کرد که اموال شا به قیمت واقعی و به قیمت روز بیمه بشود خوشبختانه تاثیرات مثبتی داشته است، این هم باز باید فرهنگ سازی بشود، دلیل این کار را می توانید بگویید چه چیزی هست؟حق بیمه کمتری می دادند، وقتی سرمایه را کمتر بیمه می کردند، حق بیمه هم کمتر می دادند، دلشان به این خوش بود که از بودجه کمتری استفاده کرند، ولی خدایی نکرده حادثه که رخ می داد و وقتی شرکت های بیمه با توجه به آن رقم بیمه شده می آمدند پرداخت خسارت می کردند یکی از ملاحضاتی که از آن مجموعه عملیاتی مدیر عامل یا از هیات مدیره آن مجموعه می گرفتند در مجمع این بود که چرا کم بیمه ای کردید و این دقیقاً لطف نبوده، هزینه کمتر بلکه این در واقع زیانی بوده که به آن مجموعه وارد شدهآیا با آزادسازی نرخ سود بیمه ها موافق هستید؟هنوز ما به آن بلوغ ذهنی، نرسیدیم وقتی آزاد سازی بشود، شما وقتی بخواهید آزادی را هم در یک جایی حاکم بکنید ممکن است با هرج و مرج رو به رو بشود ، اول باید الفبای آن آزادی تزریق شود، مردم به آن باور برسند ؛به آن اعتقاد برسند، بعد آن آزادسازی بشود، آزاد سازی خوب است ما بیاییم توجیه کنیم اگر آمدیم این رشته را یک مقداری رقمش را کمتر گرفتیم، نرخش را کمتر گرفتیم به خاطر این است که این یک مجوعه، پکیجی بوده در رشته های دیگر آن بیمه گذار توانسته ایم تامین کنیم ولی نه این که یک رشته خاص را به ما دهند فرضاً رشته ای مثل درمان، و ما روی این مجادله کنیم و روی این نرخ شکنی کنیم، خب مسلماً زیان است، اصلا بدون برو برگرد.جنابعالی و مسئولان بیمه آرمان جهت جلب رضایت مشتری و تسهیل در کیفی سازی و خدمات و تعهدات، برای مشتری و بیمه گذار چه اقداماتی را تا کنون انجام داده اید؟من همانطور که قبلاً هم اشاره کردم، به نظر من صاحبان واقعی شرکت های بیمه، خود بیمه گذاران هستند، ما مامور هستیم و وسیله برای این که بتوانیم تامین بکنیم زیان هایی که آن ها داشته اند یکی از مواردی که حداقل ما در این چند ماه اخیر خواستیم مد  نظر قرار بدهیم اول از همه تکریم بیمه گذار ، یعنی بیمه گذار باید محترم باشد برای ما، اینطور نیست که ما از او طلبکار باشیم، خیر، بیمه گذار وقتی مراجعه می کند توصیه ای که من به همه مسئولین و تمام شعبمان کردم این است که در وهله اول، اول از همه احترام بیمه گذار است و بعد تا آنجایی که امکان دارد با توجه به چارچوب بیمه نامه راهنمایی های لازم را هم به بیمه گذار بکنند، چه در زمان صدور، یعنی قبل از این که اتفاق بیفتد و چه بعد از حادثه، و بعد از آن هم تسریع در پرداخت خسارت، یعنی ما باید تامین کنیم آن زیانی را که بیمه گذار گرفته و در این راه باید به عنوان یک یار و مددکار باشیم نه این که یک تفسیر کننده شرایط آن، با آه و ناله کردن ما آن زیانی که به آن شخص خورده جبران نمی شود، جبران آن جبران مالی است و مسلماً در ابتدای آن احترام و برخورد مناسب است با بیمه گذار.جناب مهندس در خصوص توانگری مالی بیمه آرمان، در چه سطحی قرار دارد بیمه آرمان و مختصر هم از مهمترین شاخصه های مهم و مؤثر در توانگری را از نظر شما چه چیزهایی می تواند باشد؟در این چند سال اخیر که بیمه آرمان هم جزو شرکت هایی بوده که از توانگری یک برخوردار بوده است.این توانگری مثل یک رتبه بندی هست؟بله. رنبه بندی توسط بیمه مرکزی این رتبه بندی انجام می شود، با توجه به سرمایه ها، با توجه به تعهدات، با توجه به دارایی ها و اندوخته ها، نسبت به بیمه های دیگر چه رتبه ای دارید، این رتبه بندی یعنی فقط مختص به داخلی هست یا نسبت به بیمه های شرکت های دیگر می خواهم بدانم، نسبت به توانگری مالی تان نسبت به بیمه های دیگر.توانمندی بر اساس داشته است. مثلاً سرمایه ما ۱۲۰ میلیارد است، بیمه ایران ممکن است صد برابر ما سرمایه داشته باشد ولی امکان دارد توانمندی آن از ما فرضا پایینتر باشد. توانمندی بر اساس داشته های آن مجموعه است، رتبه بندی نیست، ما ممکن است سرمایه مان یک صدم یک شرکت دیگر باشد، ولی توانمندیمان بالاتر باشد، توانمندی ما بر اساس قبول تعهداتی است که روی آن محموعه بیمه گذاران داریم و توان پرداخت خسارت و غیره ولی آن شرکتی که ممکن است صد برابر ما سرمایه داشته باشد، توانمندی ما را نداشته باشد یا حتی کمتر باشد. درباره سهامداران عمده بیمه آرمان توضیح دهید.بانک ایران زمین حدود ۲۰ درصد هست، بانک گردشگری که حدود ۱۶ درصد هست و سرمایه گذاری ایرانیان است که حدود ۴ الی ۵ درصد است، جامعه سازان آرمان، یک مقدار سهام وثیقه داریم، سرمایه گذاری آینده نگر شرق حدود ۶ درصد و بعد تقسیم می شود به یک درصد و کمتر، لیست سهامدارانی که ما داریم چیزی حدود ۱۶۵ سهامدار داریم که حدوداً ۵۰ نفر از آن ها حقوقی هستند. مازاد آنها حقیقی هستند ولی عمده سهام دست حقوقی ها است، یعنی اگر حساب بکنیم حدوداً ۸۵ درصد حقوقی ها هستند و ۱۵ درصد حقیقی ها، این رقم با توجه به این که روی اعطای بعضی از این سهام ها کم و زیاد می شود، ممکن است بین ۸۵ تا ۸۶ تا ۹۰ بازی بکند و متغیر باشد.ما یک چیزی حدود ۳۸ الی ۳۹ شعبه داریم در سر تا سر ایران، بیش از ۷۰۰ نماینده و بیش از ۳۰۰ کارمند داریم. در تهران علاوه بر این جایی که این ساختمان به عنوان ستاد مرکزی هست یک شعبه ای هم در اینجا داریم یک شعبه در غرب  داریم و ذهنمان این است که انشاءالله بتوانیم در برنامه های تا پایان سال پنج الی شش شعب شهرستانمان را، مالکیتش را به عهده بگیریم. یعنی بخریم، متاسفانه شعب ما تمامش استیجاری است اما در برنامه هایی که انشاءالله در آینده داریم حداقل باید با یک برنامه ریزی درست بتوانیم تمامی شعبمان را به شعب مالکیت خودمان در بیاوریم. همچنین برنامه ای برای آموزش و بالا بردن بازدهی نمایندگانمان داریم.بر اساس رتبه بندی به آن ها خدمات می دهند؟بله، باید اختیارات داده شود که بعد بتوانند در آن رشته فعالیت بکنند و باید این شکل بگیرد، انشاءالله حالا با توجه به درایتی هم که آقای دکتر همتی دارند ما بتوانیم از طریق کمک بیمه مرکزی و بازو های اجرایی آن ها و خود نمایندگان این را سریعاً عملیاتی بکنیم، یعنی خود نمایندگان خودکنترلی داشته باشند، اگر کسی خلاف کرد، خود نمایندگان و اتحادیه آن ها، انجمن آن ها بتوانند آن را مجازات هایی که لازم دارد و غیره و غیره انجام بدهند، این باعث می شود که مجموعه آن ها هم از سلامت بیشتری برخوردار بشوند هم بتوانند سرویس بهتری به جامعه بدهند.