به گزارش بانک مردم، دنیای اقتصاد نوشت،ز پزو آرژانتین گرفته تا لیر ترکیه و راند آفریقای جنوبی، تضعیف گسترده و قابل ملاحظه نرخ برابری ارزهای بازارهای نوظهور در برابر دلار آمریکا، آژیر خطر در خصوص آغاز یک دوره بحران در این کشورها را فعال کرده است. ظرف یک سال اخیر دلار در برابر پزو بالغبر ۱۳۵ درصد رشد کرد تا بانک مرکزی و دولت آرژانتین در تنگنایی کمسابقه قرار گیرند. نهاد پولی از یکسو ناچار به افزایش نرخ بهره بانکی در بالاترین سطح قابل مشاهده در سراسر دنیا شد و نرخ ۶۰ درصدی را برای مهار ارز افسار گسیخته به کار گرفت. از طرف دیگر، دولت «ماریسیو ماکری» بهدلیل همزمانی بروز نوسانات ارزی و ثبت پیاپی نرخهای تورم ۲رقمی روبه افزایش، خاطرات تلخ دوران بحران بزرگ سال ۲۰۰۱ میلادی را با طلب مجدد وام از صندوق بینالمللی پول زنده کرد. علاوهبر درخواست بسته مالی ۵۰ میلیارد دلاری، اجرای دوباره سیاستهای ریاضتی را برای برآورده کردن شروط صندوق، کنترل بحران مزمن بدهی و مهار کسری بودجه، وارد برنامه تیم اقتصادی دولت کرد. هرچند التهابات اقتصادی که همزمان در سایر بازارهای نوظهور از جمله ترکیه نیز در حال بروز است تفاوتهای جدی با نوسانات بوئنوسآیرس دارد؛ اما اشتراکات قابل توجه در کنار شباهتهای ساختاری موجود در بنای اقتصاد این کشورها، وضعیت نگرانکنندهای را پدید آورده است. هراس از سرایت عوارض مخربی که پس از بروز بحران در بازارهای نوظهور به بدنه اقتصادبینالملل وارد خواهند شد، فرضیه تکرار بحران ۲۰۰۱ آرژانتین را وارد محافل اقتصادی کرده است. از همین رو، تلاش برای بازخوانی جوانب مختلف این بحران؛ دلایل بروز، عواقب و مهمتر از همه یافتن راهحل مناسب برای کاهش صدمات احتمالی با جدیت پیگیری میشود.
پایگاه خبری تحلیلی بانک مردم: هر واحد پول آرژانتین طی یک سال اخیر بخش زیادی از ارزش نسبی خود را در مقابل دلار از دست داده است. دلار برابر پزو در یک سال اخیر بالغ بر ۱۳۵ درصد رشد کرد. تغییری که در کنار رشد روزافزون کسری بودجه، فساد و عصیان مزمن تورم دو رقمی، اقتصاد آرژانتین را مجددا در معرض بحرانی عمیق، شبیه به آنچه در سال ۲۰۰۱ اتفاق افتاد، قرار داده است. اگرچه آرژانتین پس از بحران سال ۲۰۰۱ تلاش کرد با اصلاح ساختار اقتصادی از لبه پرتگاه اقتصادی فاصله بگیرد، اما استمرار برخی از روندهای مخرب ناشی از سیاستزدگی اقتصاد، انکار وضعیت موجود و نگاه ناقص به اصلاحات اقتصادی و همچنین فعال نگه داشتن روندهای مخرب اقتصاد، آرژانتین را بار دیگر به لبه پرتگاه سقوط کشانده است. روندهایی که حتی رفتار اقتصادی شهروندان آرژانتینی را نیز تحتتاثیر قرار داد و آنها را از تولید اقتصادی به نوسانگیری از تب مزمن «پزو» کشاند و تورم دو رقمی را به پدیده همیشه حاضر در اقتصاد این کشور تبدیل کرد. در این بین سیاستگذاران نیز به جای حل مساله به پیرایش و بایکوت آمار پرداختند، تا وجهه سیاسی خود را حفظ کنند. در نتیجه در کمتر از دو دهه بار دیگر تصویر رعبانگیز سقوط در انتهای مسیر فعلی اقتصاد آرژانتین قرار گرفته است.