به گفته او “براساس تعاریف جهانی بانک یک بنگاه اقتصادی واسطه است. پول را از کسانی که نیازی ندارند به عنوان سپرده می گیرد و به آنها سود می‌پردازد. از سوی دیگر کسانی که پول نیاز دارند مثلا تولیدکنندگان به بانک می‌روند و تقاضای وام می‌کنند. بانک همان سپرده‌ها را به متقاضیان وام می‌دهد و در قبالش سود می‌گیرد. سود بانک از اختلاف سود سپرده و سود تسهیلات است.
این کارشناس بانکی افزود: فرض کنید که یک بانک یک میلیون تومان سپرده را با سود ۲۰ درصد بگیرد، یک وام یک میلیون تومانی با بهره ۳۰ درصدی به یک متقاضی بدهد. درآمد بانک از همین ۱۰ درصد اختلاف است که باید از آن هزینه‌هایش را از جمله حقوق کارکنان و هزینه‌های اداری و غیره را پرداخت کند و در نهایت به سود برسد. اما این اتفاق در اقتصاد ایران رخ نمی دهد و عملا نه تنها بانک ها سودی نمی کنند بلکه ناچارند بابت تسهیلات که پرداخت می کنند زیان هم بدهند.”
